İnkar edilemez bi durum

Ben narkoz alana kadar gayet düzenli bi yaşantım vardı.Viyanalıyla 15 gündür konuşmuyorduk falan.Ama narkozun etkisinden çıktığım andan beri göt kafama girdi çocuk çıkmak bilmiyor.Anam ben bunu bi özledim bi özledim anlatamam.Rüyalarımda görmeler falan.

Dünde sağolsun İkiz geldi akşam.O fanfinisini anlattı.Benim anlattığım şey ise doğumgünümde en yakın arkadaşlarımdan biriyle yakınlaşmıştım,o herif dün bana mesaj attı 'napıyon ne ediyon hastaymıssın hayırdır' gibisinden,o oldu.Çocuğa bu aralar bayaa soğuğum 'sağol,eyvallah' dedim onu anlattım o kadar.

Benim neden bi aşk hayatım yok allam?

Ben nerde yanlış yaptııım? Bu soruyu sormayacam kendime çünkü yanlışı ben Viyanalıyla çıkarken onu Yahudiyle aldatarak yaptım.Ama ben ne bilim sevmiyorum sanıyordum.Herifle ayrılırdım bu bi hafta sonra mesaj atardı,barışırdık.Nasıl olsa tekrar barışır diye ben hiç bi şey yapmadık.Baya baya koptuk zaten ondan sonra..

Keşke bi küre olsaydı böyle geleceği gösteren..Köpek gibi aşık olacağımı bilseydim yapmazdım valla.Dün İkizle konuşurken 'ayy bi kere böyle yapmıştı,ayy bi kere şöyle yapmıştı' falan diye diye bi baktık gece oldu.Tabi kalktı gitti hanfendi evine rahat rahat. Ben kaldım odamda tek başıma.Klima çalıştığı için mayışmıştık ikimizde,uykum var sanıp daldım yatağın içine,gözümü kapatıyorum dön babam dön eski günlere.Hay sikim beynini dedim kendi kendime.Başka bi şey düşüneyim öyle uyuyayım dedim o da olmadı,5e kadar düşün düşün düşün uyumuşum en son neyse ki.

Yumurtaya can veren allahım yalvarıyorum ya sana en azından bi feysten dürtsün.Çok özledim duy sesimi lütfeeeeeen!