Büyük aşkım hep küçük küçük kayboldu.

Bunu dinleyince düşündüm de alışkanlıklarımız hep aşklarımızın içimizde kalmasına sebep oluyor.En azından bende öyle oldu.Bende bi huy var birini sevdim mi bırakamıyorum,sevmediğimde de hiç takmıyorum.

Lise 1'de bi çocuğa aşık olmuştum.Çocuğa deli divane aşıktım biliyordu da benim ona aşık olduğumu bi kaç defa denedik ama olmadı.Aslında hiç olmayacak bi şeydi ama nedense biz çıktık onunla 2-3 defa.Her defasında da 2. ya da 3.gün ayrılırdık.Lise 2 oldu ben yazın unuturum dedim fakat beceremedim.Sınıfa da yeni bi kız gelmişti.Bücürük,psikopat bi şeydi,damacanadan hafifti boyu zaten damacana kadar anca vardır.Benim Aleyna(bunu da sınıftaki bir arkadaşımız derdi ona,öyle bahsedeyim dedim) 1.85 vardır yani uzun boylu sarışın,çirkin bi insandı.Ama işte ne zaman birine deli gibi aşık olsam hem sarışın olur hem çirkin olur.Neyse bunlar çıkmaya başladılar.Kız benim en yakın arkadaşımdı hatta.Lise 2 tam ergen çağlar depresyona girmeye niyetli bir ruh hali derken ben girdim depresyona.Kız az fena değildi.Onun ceketini giyerdi 'Nasıl olmuşum?' derdi bana.Ben umursamaz tavırlar sergilesem bile tüm okul biliyordu içten içe nasıl üzüldüğümü.Onun yüzünden pis Tarihçi ile kavga ettim okuldan atılıyodum be!Neyse bunlar ayrıldılar biz Aleyna ile arkadaş olarak barıştık derken ben hala aşığım çocuğa ama derslerim b*k gibi.En iyisi okul değiştirmek diye düşünürken Tarihçi beni okuldan attırıyordu.Yani cuk oturdu.Ben Lise 3.sınıfta başka okula geçtim.İlk sene öyle çıktığım biri olmadı yeni okul sonuçta.Sonlara doğru Ati diye biriyle çıkmıştım ama o da salak çıktı.Ben farkında olmadan yeni okuldakilerle konuşuyorum,Aleyna ile hiç görüşmüyorum derken unutmuşum onu.

Daha sonra malum Viyanalıyla çıktık.O da sarışın.Bazen düşünüyorum Lise 3. sınıfta biri bana gelip 'sen bu çocuğa deli gibi aşık olacan' dese ben herhalde 'siktir git'derdim.Ammaaaa büyük lokma ye büyük konuşma diye boşuna dememişler.Aleynayı bir okul değiştirerek unutan ben,Viyanalıyla ülke değiştirdiğimiz halde neden unutamıyordum.Cevabını düşündüm ve buldum sonunda!

Viyanalı ile çok anım var.Her yerde..Yatağımda,bunu yazarken oturduğum koltukta,odamda,odamdan aşağıya baktığımda gördüğüm bahçede,aşağıdaki Burger'da...Ama diğeri ile sadece okuldaki anılar ve ben o okuldan ayrıldıktan sonra sadece 2 defa gitmiştim o okula.Viyanalı artık bende alışkanlık olmuş ben bunu farkettim.Ağzım hep onu sayıkladığı için kendi kendime yasaklamışım bazı şeyleri herhalde.Eğer hayatıma biri girecekse onun gibi olmalı diye düşünüyorum sürekli.Sırf onu bana hatırlatsın diye.Hayatıma yeni biri girince ben eminim onu da unutacam Aleyna gibi.

1 ay önce Ortaköy'de İkizle oturunca yıllar sonra Aleynayı gördüm hem de çok sevdiği sevgilisiyle,hiçbir şey olmamış,hiçbir şey yaşanmamış gibi konuştuk birbirimizle.Normalde deli gibi kıskanç olan ben kıza bile selam verip konuştum.Onlar gittikten sonra da İkiz 'çok çirkinleşmiş'dedi.Bende dönüp 'vay be ben bi aralar bunu deli gibi seviyodum' dedim..

Ben korkuyordum hep yeni biri girecek,onun huylarını öğrenecem falan filan.Ama bugün bu olay aklıma gelince İzmir'e döner dönmez yeni bir sevgili arayışına başlamaya karar verdim.Ne kadar başarılı olurum bilmiyorum ama deneyeceğim en azından...

PuCCa !?

Kitap okumayı seven bi kız olarak ilk okuduğum kitabın Harry Potter olmasıyla gurur duyarım hatta ve hatta 10000 defa daha okurum ben o seriyi.Ama beni rahatsız eden bir şey var ki kitabı okuduğumda filmi çıkar,dizisi çıkar,belgeseli çıkar.Çıksın ona da bi şey demiyorum ama kitabı okurken hayal ettiğim gibi olmuyor izlerken.

Harry Potter'da ilk 2 film çok iyiydi,yönetmen değişince sonrada beklediğimden daha farklı sahneler vardı filmde.Hele 5.kitap!Ben sanıyorum Ron'u süpürgenin üstünde görecem falan.O kadar okuduk lan gözüm kapanırdı illa okuyacam diye yazlıkta denize girmezdim odaya kapanırdım bin sayfayı aşkın kitabın sayfalarını tek tek okurdum ama çok üzüldüm o filmde...6.filmde Ginny,Dean ile öpüşecek,7.filmde savaş daha iyi olacak diye bekledim ama olmamış yani.Sen taa küçüklükten aman diğer kitabı çıksın,aman diğer film vizyona girsin diye bekle fos çıksın.

Kızıl Nehirler vardı.Yazarı Jean-Christophe Grangé.Polisiye kitaplarını fazla sevmem ama onu da 2-3 günde bitirmiştim.Elimden hiç bırakmadım,okudum derken kitap bitti.Gazete okuyordum bir baktım Tv bölümüne gece 3 NTv'de 'Kızıl Nehirler'.Ertesi günde çok önemli bi sınavım vardı.Aslında önemli ders dediğim Tarih.Hiç sevmezdi o karı beni.Okuldan atacaktı hatta son anda müdür yardımcısı beni sevdiği için 'kendin git' dedi..Neyse ben yatmadım çok merak ettim filmi tüm gece uyumadım izledim filmi.2 saate yakın sürdü ama keşke izlemeseydim keşke o hayal ettiğim şekilde kalsaydı.

Boleyn Kızı!Tam bi kabustu.Ne kadar kalın bi kitap.Ben hatırlarım Türkçe öğretmenimiz kitap okuturdu bize.Herkes Madam Bovary,Suç ve Ceza falan okurken ben Boleyn Kızı okurdum.Bol ihtiraslı,seksli meksli bi kitap diye!Sonuç;o sayfalarca okuduğum seks kısmı filmde toplasan 10 dakika bile değildir!Allah seni kahretmesin e Natalie,bi de İsraillisin.Severim de İsraillileri az daha sevişeydin ya.

Daha dün PuCCa bitti.Ona da Mommy dediğim biricik arkadaşım sayesinde başlamıştım.Blogunu de okumaya fırsatım olmadı.Bugün aile yemeği vardı,kuzenime dedim 'okudun mu Puccayı?'.'Okudum' dedi 'ay kızı çok merak ediyorum yaa,düşünsene arkadaşları falan kitabı okusa ona övse ve ya onu eleştirse sırf kimse onu tanımıyo diye çıtını çıkaramıcak'dedim.Kuzenim demez mi 'Kız kendini açıkladı,Okanın programına çıktı'diye.Ay anam ben eve geldim bilgisayarı açtım hemen yazdım baktım.Kızım ben seni öyle mi hayal etmiştim ya!? Dişlek demişti kitapta kendi için cidden dişlekmiş.Kiloluyum derdi de ben inanmazdım anam kiloluymuş bi de(ben 0 bedenim ya zaten!!).Her neyse işte ben kadını böyle fallik sarışın gibi bi şey bekliyorum.Cıkss ya gitti benim kafamdaki kız.Bi de CeriLevis ile berabermiş şimdi.Hatta bi kere adamı bı kızla kahve içerken görmüş aramış açmamış sonra Ceri'nin arabayı çizip üstüne G.T yazmış.Kız hayal ettiğim gibi değil ama hani kitabın kapağında yazıyor ya 'tam da bizden biri' gibisinden bi şey.Benim götüm onun yaptıklarını yapmaya yemez ama helal olsun lan kıza.İçimizdeki şeytanların yapamadığını yapıyor.

Neyse işte baktım kıza dedim yine de hatun güzel beğendim.Ama o hayali sarışın PuCCayla okuyamayacağım 2. kitabı!

Fallar,fallar,fallar...

Ben günlerdir hasta yatağımda yatıyorum ya hani artık dedim 'Hatun bi kalk gez,çık dışarı bi hava al'.Tabi bunu ben kendim demedim İkiz sağolsun 'ben yarın İstanbul'a gidiyorum,sende kaç gündür evdesin bi gezelim' dedi.Bende zaten çıkmaya çok hevesliydim hemen hazırlandım.Bu bizim kapıya geldi annemden izin alıyor falan annemde 'tamam ama buralarda dolanın,bi şey olur...' bik bik öttü.Ben hemen odamdan çıktım,annemin fikri değişmeden indik aşağıya.

Aşağı indik inmesine de bizim burda ne var ki!? Falcı desen Gazipaşa'da,alışveriş yapacak halim yok ama yapmak istesem bile mağaza yok.Biz öyle yol boyu yürürken bari şuraya girelim dedik.Bizimki hemen ağzını yaya yaya sordu 'burda fal bakılıyo muuuuu?'.Adam 'evet,şu hanım var,bu bey var' derken kahvelerimizi söyledik,bekliyoruz.Ama kadından da hiç umudumuz yok yani.Kesin kötü bakar falan,amaç zaman geçsin.Lan kadın İkiz'e baktı 'aman iş yok' dedik.Sonra bana baktı 'anam karı manyak'dedim.

Kadın önce bi baktı dedi 'kızım senin 1.5 yıldır unutamadığın biri var aslında unutmuşsun da hala düşünüyosun takıntı haline gelmiş biri.Uzakta şimdi ama bu çocuktan sen en az 1 gün içinde bi haber alacaksın yani çok kısa süre içinde..' Bende dedim olsa olsa Feysten dürter.Yarım saat önce anamla Acun'u izliyoduk ki telefonum çaldı.Benim telefonum hayatta sesli modda olmaz evdeyken.Ben baktım garip bi numara açtım falan.Yavrum beni aramış geçmiş olsun diliyor.Konuştuk biz bununla 3 5 dakika telefonda.Kapadı sonra.Allaaaaaah ben nasıl uçuyorum şu an görmeniz lazım.Ama gelip sorun 'seviyo musun?' diye.Yok bacım ya sevmiyorum cidden.Sadece mutlu oluyorum.Hepsi bu.Şimdi diceksin 'sevmediğin herif arayınca ne diye mutlu oluyosun?' verecem sana 'ego diye bi şey var' cevabını.

Neyse bugün İkizle Burger'a gitmiştik.Orda da benim üniversiteden arkadaşım olan ama hoşlandığım,doğumgünümde de bi yakınlaşma yaşadığım Bay Kıvırcık'ı aradım.Aklıma geldi biraz da özlemiştim.Önce fal kısmını anlatayım.Ben ne zaman bi falcıya onu sorsam 'Bu çocuk seni seviyor ama korkuyor' , 'sana hiç açılmayacak ama senden hoşlanıyor','seni düşünüyor yakınında ol istiyor' ve bugünkü falcının söylediği de 'seni içten içe seviyo' oldu.Viyanalı arayınca beni bende heyecandan İkiz'i arayacam diye tekrar Bay Kıvırcık'ı aradım.Böyle heyecanlı heyecanlı tam anlatcam bi erkek sesi 'alo' ben şok oldum tabi pardon falan diledim bu baya güldü kapattı sonra bende olayı anlatan bi mesaj attım buna  bu da 'olur mu öyle şey iyiydi' dedi.Biraz da Viyanalı hakkında konuştuk sonra kapandı konu iyi geceler diledik birbirimize ve mesajlasma son buldu.

Falcının diğer bi söylediğide 'farklı bir dinden bi çocuk var ve senin hayatın onunla birleşecek daha önce bi ayrılık yaşadığın bi çocukla'.Evet efendim o da var.Hatta Adana'da Fidan Abla var iyi fal bakar(yani bana göre iyi) o da der 'baska kültürden biri senin hayat arkadaşın olacak...' Tamam falcı bunu da bildi.Ona da eyvallah.

Amaa şu falcıların lise sondan beri benim falımda gördüğü ve bu Mart tanışacağımı söyledikleri çocugun bu kadar herifin bulunduğu bi falda ne işi var.Hay ağzına sıctıgımın ' m , r ,t ' harflisi nerdeysen çık lan karşıma yeter!Seni bekliyormuşum farkında olmadan.Sen çık karşıma ben sana ne yapacağımı biliyorum.

Neyse işte aşk hayatım yok ama en az 4 tane erkek var kafamda ( biri hayali ) ve benim cidden aşk hayatım yok.Fakat bilinsin isterim ki bazen benim de hormonlarım çalışıyo.

İnkar edilemez bi durum

Ben narkoz alana kadar gayet düzenli bi yaşantım vardı.Viyanalıyla 15 gündür konuşmuyorduk falan.Ama narkozun etkisinden çıktığım andan beri göt kafama girdi çocuk çıkmak bilmiyor.Anam ben bunu bi özledim bi özledim anlatamam.Rüyalarımda görmeler falan.

Dünde sağolsun İkiz geldi akşam.O fanfinisini anlattı.Benim anlattığım şey ise doğumgünümde en yakın arkadaşlarımdan biriyle yakınlaşmıştım,o herif dün bana mesaj attı 'napıyon ne ediyon hastaymıssın hayırdır' gibisinden,o oldu.Çocuğa bu aralar bayaa soğuğum 'sağol,eyvallah' dedim onu anlattım o kadar.

Benim neden bi aşk hayatım yok allam?

Ben nerde yanlış yaptııım? Bu soruyu sormayacam kendime çünkü yanlışı ben Viyanalıyla çıkarken onu Yahudiyle aldatarak yaptım.Ama ben ne bilim sevmiyorum sanıyordum.Herifle ayrılırdım bu bi hafta sonra mesaj atardı,barışırdık.Nasıl olsa tekrar barışır diye ben hiç bi şey yapmadık.Baya baya koptuk zaten ondan sonra..

Keşke bi küre olsaydı böyle geleceği gösteren..Köpek gibi aşık olacağımı bilseydim yapmazdım valla.Dün İkizle konuşurken 'ayy bi kere böyle yapmıştı,ayy bi kere şöyle yapmıştı' falan diye diye bi baktık gece oldu.Tabi kalktı gitti hanfendi evine rahat rahat. Ben kaldım odamda tek başıma.Klima çalıştığı için mayışmıştık ikimizde,uykum var sanıp daldım yatağın içine,gözümü kapatıyorum dön babam dön eski günlere.Hay sikim beynini dedim kendi kendime.Başka bi şey düşüneyim öyle uyuyayım dedim o da olmadı,5e kadar düşün düşün düşün uyumuşum en son neyse ki.

Yumurtaya can veren allahım yalvarıyorum ya sana en azından bi feysten dürtsün.Çok özledim duy sesimi lütfeeeeeen!

Günlerdir evdeyim,dışarı hayatını unuttum.

Çok istediğim bi ameliyatı oldum sonundaa.Neyse ki ağrısız sızısız 4.günümdeyim ama evde oturmaktan baya bunalmış haldeyim.Dün en yakın arkadaşlarım hasta ziyaretine geldiler biraz sıkıntım geçti ama şimdi çok sıkılıyorum.

Ayrıca ameliyattan sonra gözümü açar açmaz Viyanalı aklıma geldi.O gece rüyamda onu gördüm.Bu gece de bana mesaj attığını gördüm.Keşke bi şekilde bana ulaşsa,inkar edilemeyecek şekilde özledim onu.

E malum yatıyorum bari boş boş yatmayım kitap okuyayım dedim sevgili Mommy tavsiyesi üzerine PuCCa'yı aldım,okumaya başladım.Eğlenceli,bol küfürlü hoş bi kitap.Zaten hep sevmişimdir onun kitap tarzını.Bugün bana gitmeyeceğini söyledi inşallah yanıma gelir de biraz onunla eğlenirim.Buradan duyurulur kendilerine :)

Evet ben Adanadayım !

Pazar gecesi zor olarak bile olsa Adana'ya vardım varmasına da Adana'da olduğumu en çok annem hissetiriyor bana.Final haftası İzmir'de sürekli alarmla uyanıyorum diye şikayet ediyordum ve Pazartesi sabah aynen 'uyaaan saat 12' 'neey 12 mi ? anne saat daha 9!'

Üstümden yorganın çekilmesiyle anlıyorum ki evet ben Adanadayım.Aslına bakarsınız pek bi şey yapamadım daha burda ama neyse ki yarın İkizle fal baktırmaya gidicez ve Viyanaya(!) gidecek bir arkadaşımızla buluşacağız.Bugünün en güzel olayı sanırım ananemin bana sıkma yapmasıydı.Nasıl özlemişim anlatamam.

Ayrıca bu akşam İkiz bize geldiğinde kendi aşk meşk olaylarını anlattı da bazen hani Mommy anlatıyor falan gerçekten özlüyorum ya,bende anlatayım istiyorum.Şöyle bi bakarsak ciddi anlamda 16 aydır kimseyle çıkmıyorum.Sürekli fallarımda Mart,Nisan gibi birisi olacak ve uzun soluklu olacak deniliyor ama zamanda geçmiyor.Birini bulayım bırakmayacam valla o derece :)

Annem ve babam beni pek takmıyor gibi ya.Kesin ben üveyim,üvey.Hasta oldum aramadılar,bayramda geldim onlar gittiler,yazın gidecem dedim gitme demediler.Anamdan babamdan hayır yok başkasından mı olsun be Corc !?

Yalan Dünyaaaaaaaa

Sonunda Adanaya döndüüüm!Dönmemem için her yolu denedi birileri ama döndüm.Önce metronun asansöründe kaldım,metroyu kaçırdım sonra taksi bulamadım,bulduktan sonra uçağa son 20 dakika kala alana vardım.Bi baktım ki iç hatlarda inşaat varmış,dış hatlara kadar koştur koştur gittim.Tam kaçırdım diyordum kiii uçak rötar yapmış.Uçuş süresini 1 saat 5 dakika olarak anons etmişlerdi ama 1 saat 35 dakikalık bir yolculuk oldu nedense...

Öncelikli olarak her sefer olduğu gibi yine ananemin güzel yemeklerini yemeye gittim.Ananemden başka kimse ilgilenmedi anladım ki her şey bir yere kadarmış.Annem kilo almışsın dedi falan.İlk günden söylenir mi hanıııım!?

Neyse pastaydı çaydı eve geldik babamla biraz şakalaştık uyudu.Annemde yorgun olduğunu söyleyip uyudu.Kaldık üveyle ben.Ona da hediyesini verdim,biraz konuştuk o da uyudu eh bari bende yatayım dedim kalktım yattım.Sabah annemle kahvaltı ettik biraz dedikodu yaptık falan sonra o 'ben çıkıyorum' dedi ve gitti.Ben tabi şok!Küçük kardeşe sen üveysin derdim de meğer gerçek üvey benmişim haberim yook !

Evde tek kalınca açtım interneti film seyredeyim dedim sonra aklıma Yalan Dünya geldi onu izledim.Gülse Birsel hakikaten yine yapmış yapacağını.Avrupa Yakası'nın yarı kadrosu ve yeni karakterlerle beraber ilk bölümden gayet başarılı bir dizi olmuş.Hele o Orçun karakteri yeni bir Burhan Altintop gibi duruyor :) İzlenmesi gereken bir dizi diye düşünüyorum.Hem Cuma akşamları Feriha'nın o aptal duygusal hallerinden sıkılmıştık,iyi oldu bu ya,iyi. :)

Finaller biter Alsancak akaar

Dün Hukuk finaliyle dönemi kapamış bulunmaktayız.Tabi kapamak demek hadi bavulumuzu toplayalım da gidelim demek değil bizim için.Uçak biletlerimizi bile ona göre almıştık 'son gece çıkarız,finalin bitişini kutlarız' diye.Öylede oldu.

İlk önce Borsa diye bir yere gittik.Herkes bir içkiye yönelince onun fiyatı artıyor,diğerlerinin azalıyor falan,zevkli bir mekandı yani.Kadeh şarap 3 liraya inmişti bir ara ondan içtik.

Sonra Boombox Bar'a gittik de hay gitmez olaydık.Çok eğlendik tüm dönemde ne var ne yok hepsini attık atmasına da uluslararası ilişkimiz de baya iyi gelişti :) Homemate'ın sınıftan arkadasları,ortak arkadaşlar ve benim sınıftan bir arkadaşım bu şekilde Borsa'dan çıktık,diğer mekana gittiğimizde kendi sınıf arkadaşlarımın da orda bulunmasıyla daha da kaynaşıldı,kalabalıklaştık.

Kendi çapımızda gayet eğleniyorduk,içiyorduk,dans ediyorduk.Sakindi gittiğimiz yer,bi ara mekanın avlusuna çıktım oturuyordum homemate'ın arkadaşı 'içerde dans etmek delilik ya ne bu kalabalık' dedi.Aradan 5 dakika geçti ben içeri gittim veee içerisi müthiş kalabalıktıı.Bi dolu Erasmus öğrencisi vardı sonra yan masamıza geçmişlerdi avluda bir baktım kaynaştık,ettik en sonunda hadi dans edelim dedik ama bir dans ettik ellenmedik yerimiz kalmadı resmen :)

Sadece yabancılar değil Türkler tarafından da yoklandık baya.Bir ara homemate'e dönüp 'arkandaki adama dikkat et seni elliyo' dedim adam bunu duyduğu halde hala bi şey olmamış gibi devam etti.Mekana 22.30 da girdik sabah 5.30ta cıktık 7 saat boyunca tanesi 10 lira olan biralardan içtik,hiç yorulmadan dans ettik ve Adanaya mutlu bir şekilde gideceğiz..

Ayrıca anlaşılan bir nokta var ki böyle zamanlarda topuklu ayakkabı giymemek lazım.Homemate giymişti benim topuklularımı,bende sonradan gitmeye karar verince eve geldim üstümü değiştirdim hazırlandım.Gri gömlek giymiştim yerde gri topuklu ayakkabı vardı kapının orda da gri çizmelerim..Topuklulara daha fazla baksam da iyi ki çizmeyle gitmişim.Bi ara homemate'ın ayağını vurdu ayakkabılar benim çizmelerimi giydi o,bende topukluları.Resmen ölüyodumm! İyi ki giymemişim.

Dün gece en çok tepindiğimiz şarkı bu olsa gerek :)4 aydır ne stresimiz ne sıkıntımız varsa hepsini İzmir'de bırakıp , Adanaya dönüyoruz artık.Özleyecem gece hayatı sizi.. :)

Niye inkar ederiz ki?

Biri gelse sorsa 'Hala seviyo musun?'diye.Ne cevap veririm acaba.

Aslına bakılırsa gittiğinden beri her şeyi gevezeliğe vurdum.Şu çocuk yakısıklıymıs,aman ben bundan hoşlanıyorum.Ama asıl olan yaptığını hazmedemem.Dışarıya hep o yokmuş gibi davrandım ama kendime neler yaptım?

Sadece en yakınlarıma onu çok sevebildiğimi söyledim.Hatta yeri geldi onlarla bile onun hakkında dalga geçtim.

Onu paylaşamadığım bir arkadaşım var.Bu dünyada gerçekten sevgilisini,sevdiği insanı paylaşamayacak iki kişi varsa biri ben biri de o.

Lise sonda samimi olsak bile onla,şu dünyada sanırım Viyanalıyı kıskanmayacağım tek kişi o olur.Yeri geldi sarhoş olup olup gecenin bi yarısı telefonda 'anneeeeeee ben onu çok seviyorum' dedim,yeri geldi 'o benim parçalarım seni' dedim,yeri geldi 'al senin olsun ya,benden kalanla idare et' gibisinden şeyler saçmaladım.

Ben gurur yapmasaydım şu an birlikte olur muyduk?Beni seviyor musun dediğinde dalgaya almasaydım,içimden geçenleri adam gibi söyleseydim.O ve ben biz olur muyduk?

Aslında benim sorunum şu:ben kendi içimdeki sorulara cevap verene kadar onu içimde yaşatacam.Evet,eskisi kadar düşünmüyorum onu,eskisi kadar varlığını da hissetmiyorum onun ama biri gelip sorarsa 'seviyor musun?' diye 'hayır'demeye dilim varır mı acaba?

Ve ya Barney gibi karşımdakine 'hayır' derken , tüm benliğim onu düşünüp onu özler mi ?

Bonomo şiir yazıyormuş ama baya iyi yazıyormuş.

Yapmayaydın iyiydi*
Sana gözlerini açma demiştim.

Senin gözlerinde yeşildir şimdi.
Girersem çıkamam içinden.
Üzülürüm,

Üzülürsün,
Üzülür yastıkların,
Duvarların üzülür demiştim.

İndir o uzun siyah kirpiklerin tenine değsin.
Bakma bana demiştim.

Öylesine birgün otururken meyhanede,
Aklıma gözlerin gelir
Ağlarım kahverengi.
Seni ağlarım,
Bizi ağlarım.
Deviremediğimiz dağları,
Sevişemediğimiz bağları ağlarım demiştim.

Ama açtın ya sen yine gözlerini
Açmayaydın iyiydi.

Sana adını söyleme demiştim.
Senin adın kesin bir prensesin adıdır.
Unutamam aklımda kalır.

Dayanamam söyleme demiştim.

Ben yoldan kolay çıkarım.
Beni kendi trafiğinin kazalarında zayi etme.
Bir gün başka bir kalbe tezgah açacak olursun,
Orayı benzinle değil,senin adınla yakarım demiştim.

Ama söyledin ya yine adını,
Söylemeyeydin iyiydi.

Sana aşık olmayalım demiştim.
Bu viranelerde,bu birahanelerde dolaşma.
Buralar benim
Aşkını kendime öğrettiğim dershaneler,
'Eyvah'larla 'hay allah'larla gemi yaptığım tersaneler benim.
Seni buralarda görmeyeyim.

Sakın ama sakın;
Aşık olmayalım demiştim.

Aşık olursak,
Mutsuzluk tutup bizi bir yerimizden öyle savuracak ki,
Kolumuzdan kanadımızdan olacağız demiştim.
Hergün dalgalar yutacak gemilerimizi
Kaptanlar bizi terk edecek,biz batacağız demiştim.

Sana,aşık olmayalım demiştim!
Ama aşık olduk ya seninle yine biz.
Olmayaydık iyiydi...


                            Can BONOMO

Zaman geçiyor di mi ? Biri bana söylesin.

Ben hatırlıyorum da lise 3.sınıfta ben sınava 568 gün var demiştim.Sonra bi baktım lise son olmuşuz hatta sınıfa yeni bir arkadaş gelmişti 'Bak benim bir arkadaşım vardı saydı,saydı sonra sınava giremeden kamyon çarptı,öldü' derdi.

Hatta benim Viyanalıya 150 küsür gün kaldı dediğimde 'Amaan bosver daha 3 basamaklı sayılardayız' demişti.

Peki şimdi?Sınava kaç gün kaldı diye soran arkadaşlarımla bulunduğum ortamdan kopmuş,o şafak sayılan günü atlamış hatta üzerinden 2 yıl geçirmişiz.Geçen sene bugün sınava 92 gün vardı.Daha dün gibi aklımda o günler.Ne ara ben hazırlık okudum,ne ara 1. sınıfa geçtim,ne ara 1.dönem bitti ?

Bizim niye hiçbir şeye zamanımız olmuyor?Kendimize zaman ayırabildiğimizi söylüyoruz çoğu kez.Peki nerde o zaman?

Sabah ya derse gidiyorsun ya da finallere giriyorsun,eve geldin,duş aldın,dinlendin,yemek yaptın yedin , derse oturdun derken bir bakıyorsun esnemeye başladın.Hadi kalk uyu ..

 2 gün önce Mommy dediğim ve gerçekten telefonla konuşmayı çok sevdiğim bi arkadaşım ben uyurken bi soru yollamış,sorunun cevabını anca dün öğlen çözebildim.Akşamda telefonla konusurken 'Hadi ders çalışıyorum,kapat' dedim.E ben arkadaşlarımla istediğim gibi konuşamayacaksam,istedigimi yapamayacaksam ömrümden dakikaların geçmesinin ne anlamı var ki ?

Bazıları da der ya hani her şeyin bir zamanı var.İşte yok o efendim.Bayanlar için okul bitiyor,iş arama derdi,işle birlikte bir yandan annelik görevin,bir yandan ev hanımlığın diğer bir yandan eş olma durumun.Erkekler içinse daha zor askerlik var işin içinde,evin direği olma muhabbetleri falan.

O yüzden ne istiyorsanız onu yapın çünkü yaşamaya vakit kalmıyor.Ha bi de şöyle bi şey var yapmak istediğiniz şeyi düşünecek zamanınız var mı ?

Bütün Kızlar Toplandık

Dünün şarkısı bu :) Aslında bu değil ama günün anlam ve önemini ifade eden bir şarkı :) Ezgito ve Dilo geçen sene yurttan arkadaşlarımız.

Dilosun sevgilisi başka yerde okuduğu için genelde göremezdik kendisini :) Bir bakardık Marmaris'ten gelirdi bir gece kalırdı Kıbrıs'a sevgilisinin yanına giderdi,bavulu açmazdı bile :) Zaten 9 dersin 7 tanesinden kaldı ve şu an bir mucizeyle 2.sınıfta :)

Ezgito'da Dilo'nun oda arkadaşıydı.Sürekli sevgilisiyle tartışır,küçük tıfıl bi şey ama düşüncelerine çok önem verdiğim bir insandır kendisi.Onunla bu yıl görüştük ama Dilarayı ciddi anlamda 1 ya da 2 defa anca gördüm :)

Dün kararlaştırmıştık yemek yicez hep beraber diye.Gittik.Dilara 'Ben çok acıkmıştım,yemek yedim' dedi ve 1.gol geldi.Sonra homemate 'bende yedim' dedi 2.gol.Ezgiyle biz birbirimize baktık ve siparişlerimizi verdik.Biz yemek yerken homemate waffle yedi diye canımız tatlı çekti,Kahve Diyarı'na gittik.Bi güzel fırtına ve yağmur altında tatlılarımızı yedik :) En sonunda şiddetli yağış ve fırtına altında yürüye yürüye markete gittik bir şişe şarap aldık ve içmeye başladık.Fakat bir sorun vardı ki bir şişe şaraptan bir kişiye bir buçuk kadeh şarap çıkıyor.Bu durumda kafa olamayacağımızı anlayınca Ezgi ve homemate 2 şişe daha şarap almaya gitti evde de 1 tane vardı 4 şişe şarap içtik.Damat halayı,dedikodular,saçmalamalar,gevşemeler.Bir bakmışız eski yurt günlerimizden konu gelmiş ve karar verdik gelecek sene dördümüz aynı apartmana taşınacağız.

3e doğru uyuduk,sabah Dilara'nın canı sıkıldı diye uyandık,evi toparladık ve kahvaltıya gittik.Karnımızı doyurup evlere dağıldık.O kadar şiddetli bir yağmur var ki dışarda..Hava çok kasvetli ve uykum var,İktisat çalışmam gerekiyor ama uyumalıyım.Daha  Pazartesi gününe çok var,elbet çalışırım.

Bu arada kızlar,iyi ki varsınız.

Ben kendime neler yapıyorum öyle??

Final haftasının gerginliği hala var üstümde ama neyse ki çoğu gitti azı kaldı.Bir dersi CC ile  geçmişim.

Dün arkadaşın evinde ders çalışmak için toplanmıştık sınavdan çıktıktan sonra.Uzun bi süre telefonumu açmamıştım,telefonu açtığımda bir mesaj 'askım'. '?' gönderdim,konuştuk falan derken bir baktım barıştık.Her şey çok güzeldi 'seni çok özledim','senin değerini bilemedim' falan.Sonra beyefendi triplendi.Neyse dedim klasik..Sabahtan beri de mesajlaşmıyoruz.

Hayır ben tekrar gideceğini bildiğim için üzülmüyorum,etmiyorum ama yine de bunu neden kendime yapıyorum diye de düşünmüyor değilim.Onun da amacını anlamış değilim.Ama bu sefer öyle mesaj atan taraf ben olmayacam ne istiyorsa onu yapsın ona göre davransın.

Bu aralar tek istediğim sınavlarımın iyi geçmesi ve de nedense Adanaya dönmek.Özlediğim çok şey var.

Ayrıca özlediğim bi şey daha var ki : Ezgito ve Diloyla içip,muhabbet etmekk :) Neyse ki bu akşam beraber şarap gecesi yapacağız uzun bi aradan sonra.Nasıl özledim onları.Aynı fakültedeyiz göyaa :) Hadi ben hazırlanmaya kaçaaar

Değişim lazım,değişim şart.

Final haftasından kurtulmama daha 9 gün var ve ben pili bitmiş bi haldeyim.Zaten artık çok sıkılıyorum burda.Ev arkadaşımla 26 Kasım'dan beri pek bi muhabbetimiz yok hatta artık beraber yemek dışında hiçbi şey yapmıyoruz bile diyebilirim.O nedenle Adana bana bu gidişimde iyi gelecek.

Psikolojik olarak çökmüş ben,Adana'da İkizle,Keleşle ve de Mom ile görüşebilirsem gerçekten çok iyi olacak benim için.

2012 değişim yılı diyorlar ya hani,bu yıl belki gerçekten bi değişiklik yapıp,tam da istediğimiz hayatı yaşayabiliriz.

Mesela;

 *Unutamadıklarımızı unutup,yeni birinde yüreğimiz tekrar kıpır kıpır olabilir.

*'İmkansız' demeyebiliriz.

*Aşkla alışkanlığı karıştırmayabiliriz.

*Vazgeçebiliriz.Vazgecmeden bi diğerine kavuşamayız çünkü.

Değiştirebilir miyiz bazı şeyleri ve ya değişiklik yapmaya cesaretimiz var mı bizim?

Yapmak istediğim hiçbir şeyi ertelemek istemiyorum artık.Yıllar sonra dönüp bu böyle olmalıydı demek istemiyorum.Ne kadar çabalarsam çabalayım içimde de bitirmeye çalışıyorum o insanı,ama o da olacak bu sene.Sadece su an birinin omzunda hüngür hüngür ağlamak istiyorum.Tek bi kişi olsun yeter.

Bu kadar duygusallık yeter,uyuyup ders çalışmam lazım.

Biz beraber gelemedik.

İlk final:Matematik.

Çalıştım mı?  Evet.

İyi mi geçti?  Hayır.

Yarın İngilizce var ve en azından ondan umutluyum.Amma velakin benim ders çalışasım hiç yok.Bakıyorum seneye güzel girdim.Yaklaşık 47 saattir sigara içmiyorum.Yeniyılda yapmam gerekenlerden 2 tanesi tamam şimdilik.

Ama yeniyılda bi arkadasın sevgilisi vardı,arkadas uyurken homemate sordu -Burda mı tanıştınız? diye.Kız Biz beraber geldik İzmir'e dedi.O sıra biri aldı hançeri,geçirdi kalbime.BİZ BERABER GELDİK..Bende bunu söylemeyi çok istiyordum,niye olmadı,ben nerde yanlış yaptım anlamıyorum?

Bir şarkı çalıyor.Binbir anı geliyor akla.Bir fotoğrafa ilişiyor gözüm,dalıp gidiyorum.Güçlü olmayı başarabilen çok insan var.Ben neyi istiyorum?Güçlü olmayı istiyorsam en yakın arkadaşlarımdan birinin yaptığı gibi görüşmek istemiyorum dicem ama yapamıyorum.Artık hayatımdan çıkarmak,kendi yoluma bakmak,çevremdekilere baktığımda ondan bi şeyler görmemek istiyorum.

Yeniyılda çocuk resmen 'ben artık görüşmek istemiyorum' dedi.İyi,görüşme.Ne yapayım yani artık?İnsan biraz düşünür di mi yeniyıla kötü girer,sonra söyleyim diye.Ama nerdeeee?Sen bu kadar düşünceli olabilseydin belki bende bir gün birilerine 'Biz beraber geldik' diyebilirdim.

Bazı anlarda yüzün aldığı bir ifade,sevenin belleğinde sonsuzlaşır,insan o ifadeyi her şeyden çok daha fazla özler.O yüzün sahibiyle günün birinde darıldıktan,ayrıldıktan hatta ondan nefret ettikten sonra bile o ifadeyi özler.Bi andır o;ama bütün zamanlara siner.

Bunları yazıyorum,bilmem kaç yıl sonra okuduğumda seni ne kadar çok sevdiğimi görmek için.Ogün başka biriyle olduğumda sana gerçekten değip değmediğini görmek için.Yeniyıldan sonra kendi kendime aklımdan çıkaracam diye söz verdim.Peki ya kalbimden?

2012 geldi,hoşgeldi :)

Yeniyıl yeniyıl yeniyıl yeniyıl bizlere kutlu olsun :)

 Yeniyıl planımı kaç defa değiştirdim Allah bilir ama yine döndüm dolaştım ilk plana :) aslında bizim Bicocanlarla kutlayacaktık ama sonra homemate'ın Adana'dan arkadasları gelince dedim ki bende sınıftakilerle bi şey yapayım.Sonra eski hoşlandıgım cocuk beraber kutlayalım dedi e malum İzmir'de de bi mekanda kutlamak baya para olunca eh peki dedim.Homemate'in arkadaşları uçağı kaçırınca o bizim Bicocanlara gitti.Akşam bi güzel hazırlandık,evden çıktık o diger Adanalı arkadasla otobüse bindi bende burda okuyan liseden arkadasım Cankus'a gittim önce,evde Aras vardı,eniştemiz olur kendisi.Bunlar giymişler pijamalarını,Aras Enişte ders yapıyo Cankuş ise elinde bilgisayarla face aleminde.Makyajımı falan yaptım,gittim sonra.Neyse ondayken bi kavga ettik bende sinirlendim çıktım evden,çıkınca homemate'ı aradım ben eve gidiyorum diye o da buraya gel dedi tek girmek istemediğimden bende oraya gittim.Takside Viyanalı mesaj attı 'barısmak istiyorum ama senden korkuyorum' bende 'neyden korkuyosun' diye mesaj attım 'nerdesin' cevabı geldi 'arkadasın evindeyiz' dedim 'kim kimsiniz' dedi 'baya kalabalıgız' dedim 'ben bi daha seninle konusmak istemiyorum' dedi.Hayır önce kavga olayı sonra bu olay derken tamam dedim kesin 2012 tüm pisliğiyle,lanetiyle geliyor.Bicocanlara vardım,aldım biramı gittim.Bi baktım bizimkiler video için prova yapıyolar,elime Cıngıl Belsin şarkı sözünü tutusturdular,kafama da bi yeniyıl şapkası çektik güzel bi video.Şarkılar caldık,oynadık,gülüştük.Hiçbi şey umrumda olmadan o kadar güzel eğlendim ki.Kaç defa 10'dan geriye saydığımızı bilmiyorum.Saat 23.30 bico1 baslıyo 10,9,8.. hepimiz devam ediyoruz.Saat 23.40 bico2 başlıyo bu sefer derken bi baktık saat 23.59 hemen tv acalım dedik tv'yi acar acmaz kanal da 'HOSGELDİN 2012' yazıyor.Biz daha geriye sayamadan hemen OLEEEY! diye bağırdık,sarılmalar falan :) Aramızda bi çift vardı 11 kişiydik ve 9 kişinin sevgilisi yoktu.3 Bico evine gitti , kızlardan biri de gitti.Çift uyumaya gitti,Çerkez Bico hastaydı uyudu.Kaldık oturma odasında ben , Doktor Bico,homemate ve Justi.En son ben yorgana sarıldım,uzandım Homemate'ı izliyodum ki gözümü bu sabah açtım.Çekilen videoyu izledik,attıgımız tweetlere baktık,hep beraber güzel bi kahvaltı,tv,sohbet derken yılın ilk günü çok güzel geçti.Geriye kalan 365 günde böyle geçer umarım.

31 Aralık 2011 saat 23.59'dan itibaren geriye bıraktıklarım ve istediklerim
-Viyanalı:geride kaldı
-Yeni sevgili:İsteklerim arasında
-Derslerin iyi olması tabi ki isteklerden
-Para,huzur,öutluluk ve aşk : istekler
-hüzün,keder:geride bıraktım (tabi ne olacağı belli olmaz)
-2012'den en çok istedigim sey ise : sevdiklerim yanımdan hiç ayrılmasın