İlk final:Matematik.
Çalıştım mı? Evet.
İyi mi geçti? Hayır.
Yarın İngilizce var ve en azından ondan umutluyum.Amma velakin benim ders çalışasım hiç yok.Bakıyorum seneye güzel girdim.Yaklaşık 47 saattir sigara içmiyorum.Yeniyılda yapmam gerekenlerden 2 tanesi tamam şimdilik.
Ama yeniyılda bi arkadasın sevgilisi vardı,arkadas uyurken homemate sordu -Burda mı tanıştınız? diye.Kız Biz beraber geldik İzmir'e dedi.O sıra biri aldı hançeri,geçirdi kalbime.BİZ BERABER GELDİK..Bende bunu söylemeyi çok istiyordum,niye olmadı,ben nerde yanlış yaptım anlamıyorum?
Bir şarkı çalıyor.Binbir anı geliyor akla.Bir fotoğrafa ilişiyor gözüm,dalıp gidiyorum.Güçlü olmayı başarabilen çok insan var.Ben neyi istiyorum?Güçlü olmayı istiyorsam en yakın arkadaşlarımdan birinin yaptığı gibi görüşmek istemiyorum dicem ama yapamıyorum.Artık hayatımdan çıkarmak,kendi yoluma bakmak,çevremdekilere baktığımda ondan bi şeyler görmemek istiyorum.
Yeniyılda çocuk resmen 'ben artık görüşmek istemiyorum' dedi.İyi,görüşme.Ne yapayım yani artık?İnsan biraz düşünür di mi yeniyıla kötü girer,sonra söyleyim diye.Ama nerdeeee?Sen bu kadar düşünceli olabilseydin belki bende bir gün birilerine 'Biz beraber geldik' diyebilirdim.
Bazı anlarda yüzün aldığı bir ifade,sevenin belleğinde sonsuzlaşır,insan o ifadeyi her şeyden çok daha fazla özler.O yüzün sahibiyle günün birinde darıldıktan,ayrıldıktan hatta ondan nefret ettikten sonra bile o ifadeyi özler.Bi andır o;ama bütün zamanlara siner.
Bunları yazıyorum,bilmem kaç yıl sonra okuduğumda seni ne kadar çok sevdiğimi görmek için.Ogün başka biriyle olduğumda sana gerçekten değip değmediğini görmek için.Yeniyıldan sonra kendi kendime aklımdan çıkaracam diye söz verdim.Peki ya kalbimden?
0 yorum:
Yorum Gönder