Pazar gecesi zor olarak bile olsa Adana'ya vardım varmasına da Adana'da olduğumu en çok annem hissetiriyor bana.Final haftası İzmir'de sürekli alarmla uyanıyorum diye şikayet ediyordum ve Pazartesi sabah aynen 'uyaaan saat 12' 'neey 12 mi ? anne saat daha 9!'
Üstümden yorganın çekilmesiyle anlıyorum ki evet ben Adanadayım.Aslına bakarsınız pek bi şey yapamadım daha burda ama neyse ki yarın İkizle fal baktırmaya gidicez ve Viyanaya(!) gidecek bir arkadaşımızla buluşacağız.Bugünün en güzel olayı sanırım ananemin bana sıkma yapmasıydı.Nasıl özlemişim anlatamam.
Ayrıca bu akşam İkiz bize geldiğinde kendi aşk meşk olaylarını anlattı da bazen hani Mommy anlatıyor falan gerçekten özlüyorum ya,bende anlatayım istiyorum.Şöyle bi bakarsak ciddi anlamda 16 aydır kimseyle çıkmıyorum.Sürekli fallarımda Mart,Nisan gibi birisi olacak ve uzun soluklu olacak deniliyor ama zamanda geçmiyor.Birini bulayım bırakmayacam valla o derece :)
Annem ve babam beni pek takmıyor gibi ya.Kesin ben üveyim,üvey.Hasta oldum aramadılar,bayramda geldim onlar gittiler,yazın gidecem dedim gitme demediler.Anamdan babamdan hayır yok başkasından mı olsun be Corc !?
0 yorum:
Yorum Gönder