Eğer ben her Cumartesi-Pazar eve tıkılıp kalsaydım-hadi hafta içi dersler var,okul çıkışı arkadaşlarla bi şeyler yapılıyor filan zaman geçiyor- kesin kafayı yerdim.
Niye biliyor musunuz?Ben sürekli onu düşünüyor olacaktım.Ulaşamayacaktım,ulaşamayınca başkalarından yardım isteyecektim,istediğim şey olmayacaktı,o bana geri gelmeyecekti ve ben üzülecektim.
Ben derdim ki hep ondan sonra bir daha sevmem,sevemem.Gerçekten büyük konuşmuşum.Unutamam sanırdım,unutmuşum.Kaç hafta oldu ben arkadaşlarıma ondan bahsetmiyorum,aklıma öyle fazla gelmiyor.Ne bilim eskiden olsa sürekli ulaşmaya çalışırdım ama artık olmuyor.Onu sevdiğim için,onunla yaşadıklarım için hiç bir zaman pişman olmadım.Olmam da..Çünkü cidden benim için kötü biri değil.Çok özledim,çok yıprandım ama unutmanın tek çözümü başkalarındaymış.
Yani başkalarına kendini ne kadar çok adarsan, o kadar çabuk unutuyormuşsun.Geçen sene yurtta oturduğumuzda,muhabbet edilirdi,ben hep onu anlatırdım.İçerdik,ben onu arardım.Film izlerdik,aklıma o gelirdi.Cherry bilir sarhoşken onu gecenin ikisi-üçü demeden ben onu çok seviyorummmm! diye arardım.Muhabbet ederken kimseyi dinlemezdim,sürekli kafamda o vardı,sürekli başkası olmaz sadece o olmalı diye dönüp dolaşan cümleler..Hatta kızlardan birine kaç defa aynı soruyu sormuşum.O kadar ki kafayı sıyırmıştım.
Bu kadarını hakediyo muydu bilmiyorum ama o farklıydı ya,o bambaşkaydı.Çoğu insan-yakın arkadaşım dediği insanlar bile arkasından konuşurken,Dengesiz sen niye bu kadar değer veriyosun? dedim.Sebebi çok.İnkar edilemeyecek derecede çok.İlk aşkım mı,değil.İlk öpüştüğüm insan mı,değil.İlk defa mı delicesine sevdim,hayır.Ama ilk defa bir sevgilim gitmesin istedim.Çünkü o öyle biri ki,ben yanında kasıldığımı hiç hatırlamam.İlk defa yanında huzurlu,rahat olduğum insandı kendisi.Bitmesin istedim,ama bitti.
Kafamı başka yerlere çevirdim,cidden işe yarıyormuş.Başka birinden hoşlanmaya başladım,dışarı çıkıp içtiğimde sürekli onu düşünüp ağlamak yerine,dans etmeyi öğrendim,gülmeyi öğrendim,gerçekten-dinleyerek muhabbet etmeyi öğrendim.Dışarı çıktığımda başka insanların da olduğunu öğrendim.
Unuttum,sevmiyorum ama itiraf etmek gerekirse bugün Cankuş'a gittim.Liseden arkadaşım,o ikimizin ortak arkadaşı.Açtım onun faceinden profilini,baktım bi kızla fotoğrafı var.Bu kız kim lan? demekten alıkoyamadım kendimi.Emin olmamakla birlikte Mart sonu Türkiye'ye dönüyormuş.Bakalım arayacak mı beni?Bi de bu soru kafamda işte!
7 yorum:
Ahh annem kıyamam ben sana, unuttun mu sen şimdi onu?
İnanalım mı,bilemedim ki ben onu. Ama şuna bayıldım
"ama ilk defa bir sevgilim gitmesin istedim.Çünkü o öyle biri ki,ben yanında kasıldığımı hiç hatırlamam.İlk defa yanında huzurlu,rahat olduğum insandı kendisi.Bitmesin istedim,ama bitti."
Sonra darısı bana der;
" Kafamı başka yerlere çevirdim,cidden işe yarıyormuş.Başka birinden hoşlanmaya başladım,dışarı çıkıp içtiğimde sürekli onu düşünüp ağlamak yerine,dans etmeyi öğrendim,gülmeyi öğrendim,gerçekten-dinleyerek muhabbet etmeyi öğrendim.Dışarı çıktığımda başka insanların da olduğunu öğrendim."
Afferim evlat.
ahaaaaa :) kimin yavrucağıyım be güzelim , anam kim benim :) darısı sana bebitom da hayırdır biz seni atlattık diye biliyordukk :)
Başka birinden hoşlandığımı duydun mu? Ya da dans ettiğimi? Sus o zaman. Ayrıca ben her şekilde, insanları dinlerim. Senin gibi numaracı değilim. Arada dalgınsam söylerim, sustururum karşımdakini :)
Bahar geliyor kızım, yeni aşklarla gelicem karşınıza :D
ne zaman dinlemedim lan seni.Tek tek mesajlarını dinlemedim mi,nankööör !
Bebeğim valla ben nedense o bahar olayına pek inanmıyorum.Geçen sene de vardı o bahar ama 17 ay 27 gündür sevgilim yok :)
Sevgilin yok ama takıldığın insan çok. O yüzden sus. Ben inanıyorum geçen sene oldu, bu sene de olacak!
bak yaa :) sus diye diye bi susacam o olacak :D
TEŞEKKÜRLER EN KISA ZAMANDA YAPICAM :)))
Yorum Gönder